ΙΣΗΓΟΡΙΑ

    H  πρωτοβουλία πολιτών για ριζική συνταγματική αλλαγή δημιουργήθηκε μετά την επιτυχημένη εκδήλωση του ηλεκτρονικού περιοδικού ΑΝΤΙΦΩΝΟ με θέμα " Η ανάγκη ριζικής συνταγματικής μεταρρύθμισης", η οποία πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο 2011 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.      Η ομάδα πρωτοβουλίας προέβη ομόφωνα στην καίρια διαπίστωση ότι η κρίση που βιώνουμε δεν είναι απλώς οικονομική αλλά πρωτίστως πολιτική - απότοκος του κλειστού συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς το οποίο εγκαθιδρύθηκε με το ισχύον σύνταγμα και προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία  μέσα από διορισμούς, εκμαυλισμό και διαφθορά. Ακολούθως όπως αναφέρεται  ρητώς στο κείμενο, το οποίο καλούνται οι πολίτες να προσυπογράψουν, η ομάδα ζητεί την θέσπιση ενός νέου συντάγματος το οποίο θα εγγυάται : "Α. ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, για την  ουσιαστική κατοχύρωση της οποίας είναι απαραίτητη η συνταγματική θέσπιση λαϊκής πρωτοβουλίας για την διενέργεια δημοψηφισμ

    Ο Βουλευτής και Υπουργός Ανάπτυξης Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μάλιστα έθεσε και την υποψηφιότητά του για την προεδρεία του κόμματος, προ ολίγων ημερών δήλωσε δημόσια ότι δεν είχε διαβάσει καν το μνημόνιο το οποίο ψήφισε ως βουλευτής και κλήθηκε να εφαρμόσει ως υπουργός.     Οι παραπάνω δηλώσεις του κ. Χρυσοχοϊδη φανερώνουν άνθρωπο με μεγάλο θράσος, διότι είναι αδιανόητο βουλευτής και υπουργός να δηλώνει δημοσίως, χωρίς να υποβάλει ταυτόχρονα και την παραίτησή του, ότι δεν έπραξε ούτε το ελάχιστο αυτού που οφείλει να πράττει κάθε αξιωματούχος στην θέση του, ήτοι να διαβάζει τι ψηφίζει και τι υπογράφει.   Φανερώνει επίσης και άνθρωπο ο οποίος δεν έχει καμία επίγνωση του αξιώματός του και των απαιτήσεων που απορρέουν από αυτό. Διότι εάν είχε, θα συνειδητοποιούσε ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ένα τόσο απαιτητικό και μεγάλης κρισιμότητας πρόγραμμα όπως το μνημόνιο από κάποιον ο οποίος δεν έχει μπει καν στον κόπο να το αναγνώσει.         Ο κ. Χρυ

    Ο πρόσφατα εκλιπών Γιάννης Κεφαλογιάννης υπήρξε αναμφίβολα μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της μεταπολεμικής Ελλάδος, διότι έκανε πράξη όσο λίγοι το δόγμα ότι η πολιτική είναι επάγγελμα από το οποίο αποχωρούμε μόνο όταν πρόκειται να μεταβιβάσουμε την θέση μας στους συγγενείς μας.     Γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας της Κρήτης, εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από το 1958 (με την ΕΡΕ) μέχρι και το 2004 (με την ΝΔ), ήτοι για 14 θητείες. Επιπλέον, είχε διατελέσει  υπουργός ή υφυπουργός  όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ , εκτός των τελευταίων του Κώστα Καραμανλή όπου το έτος 2006 - προφανώς λόγω της μεγάλης εμπειρίας του- διορίσθηκε ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού.    Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, πιθανόν κουρασμένος από την μεγάλη και πολυετή προσφορά του στα κοινά, αποφάσισε να αποσυρθεί από την βουλή και να μην θέσει εκ νέου υποψηφιότητα. Ωστόσο, προφανώς για να μην θεωρηθεί ανεύθυνος έναντι του έθνους που ανησυχούσε ποιος θα αναπλήρωνε το κενό του, παρέδωσε την θέση του στα

    Το θεσμικό πλαίσιο ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων περιγράφεται αφενός από το άρ. 29 του ισχύοντος Συντάγματος και αφετέρου από τον ν.3023\2002 περί χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων κλπ., όπως ισχύει κατόπιν μικρών τροποποιήσεων.     Το Σύνταγμα στο άρ. 29 παρ.2 εδ.β΄ προβλέπει την θέσπιση νόμου ο οποίος θα ορίζει " τις εγγυήσεις διαφάνειας ως προς τις εκλογικές δαπάνες και γενικά την οικονομική διαχείριση των κομμάτων" . Ωστόσο, παρά τις διακηρύξεις περί διαφάνειας, το Σύνταγμα και ο ν.3023\2002 εγκαθίδρυσαν ένα σύστημα ελέγχου το οποίο, τόσο από πλευράς εφαρμογής και ελέγχου, όσο και από πλευράς κυρώσεων είναι διάτρητο.     Ο ν.3023\2002 προβλέπει κρατική χρηματοδότηση για τα κόμματα και τους συνασπισμούς κομμάτων που εκπροσωπούνται στην βουλή, ή την ευρωβουλή, ή κατήρτησαν πλήρεις συνδυασμούς τουλάχιστον στο 70% των εκλογικών περιφερειών και συγκέντρωσαν τουλάχιστον το 1,5% των εγκύρων ψηφοδελτίων (άρ.2). Επίσης, επιτρέπει την χρηματοδότηση κόμματος ή συνασπι

   Ασφαλώς δεν νοείται δημοκρατικό πολίτευμα δίχως αξιόπιστους θεσμούς ελέγχου και λογοδοσίας εκείνων που κατέχουν δημόσια αξιώματα. Πρότυπο τέτοιων θεσμών αποτελεί η δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας.    Ο έλεγχος των αρχόντων στην δημοκρατία των Αθηνών περιελάμβανε τρία στάδια: Το στάδιο προ της ανάληψης των καθηκόντων τους, το στάδιο του ελέγχου κατά την διάρκεια της θητείας τους και την λογοδοσία μετά το τέλος της.   Προ της ασκήσεως των καθηκόντων τους όλοι οι αξιωματούχοι της πόλης , κληρωτοί ή εκλεγμένοι, προκειμένου να αναλάβουν τα καθήκοντά τους υπόκειντο σε δημόσια δοκιμασία , είτε από την Βουλή των Πεντακοσίων, είτε από το δικαστήριο, ενώ οι εννέα άρχοντες κρίνονταν και από την βουλή και από το δικαστήριο ( " πάντες γαρ και οι κληρωτοί και οι χειροτονητοί δοκιμασθέντες άρχουσιν" (Αριστοτέλους, Αθηναίων Πολιτεία, 55 ) . Η δοκιμασία περιελάμβανε αρχικώς σειρά ερωτήσεων , όπως ποιος είναι ο πατέρας του δοκιμαζόμενου και από ποιον δήμο κατάγεται, αν σέβεται τους γονείς το