ΙΣΗΓΟΡΙΑ

Με εντυπωσιακή προσέλευση πραγματοποιήθηκε η Δημόσια εκδήλωση - Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησε η Πρωτοβουλία με θέμα «Η υπέρβαση της κρίσης και η αναγκαιότητα Νέου Συντάγματος», στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ στην Αθήνα την Τρίτη 29 Μαΐου. Την συζήτηση προλόγισε και συντόνισε ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός. Εκ μέρους της Πρωτοβουλίας μίλησαν ο κ. Αθανάσιος Θεοδωράκης, πολιτικός επιστήμονας και ο κ. Πέτρος Χασάπης, δικηγόρος οικονομολόγος. Οι ομιλητές στάθηκαν στην επίκαιρη διαπίστωση ότι, τόσο οι προεκλογικές όσο και οι μετεκλογικές εξελίξεις, κατέδειξαν την αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων μέσα στα πλαίσια της προεδρευομένης δημοκρατίας, την ανυπαρξία θεσμικών προβλέψεων για υπέρβαση της κρίσης, την ασφυξία των θεσμών στα πλαίσια του υπάρχοντος Συντάγματος, την ακυβερνησία. Δεν πρόκειται λοιπόν απλά για θέμα αλλαγής κυβέρνησης, εναλλαγής κομμάτων ή προσώπων. Το πολιτικό μας σύστημα χρειάζεται πλέον ριζική ανασυγκρότηση. Επίσης αναφέρθηκαν στον τρόπο με τον οποίο το ι

    Τα ελληνικά κόμματα  θυμίζουν κόμματα του τρίτου κόσμου ή της λατινικής Αμερικής. Αντί των προγραμμάτων, κυριαρχούν τα συνθήματα. Αντί της καταστατικής εσωτερικής δημοκρατικής οργάνωσης, ισχύει ο νόμος του αρχηγού και των αυλικών του και , αντί της διαφάνειας στα οικονομικά και στην προέλευση των πόρων τους, βασιλεύει η διαπλοκή με τα οικονομικά συμφέροντα και η φαυλότητα.    Αυτό το ελεεινό σύστημα αντλεί την δύναμή του και από το υποκριτικό σύνταγμα της χώρας που κατέστησε τα κόμματα μεγάλο παράγοντα της πολιτικής ζωής, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να συμπεριλάβει ρυθμίσεις κατοχύρωσης κανόνων εσωκομματικής δημοκρατίας , πολιτικής ισότητας και ελέγχου των οικονομικών τους. Σήμερα, επιδιώκει να ασκήσει και  πάλι εξουσία πάνω στο ημιθανές σώμα αυτής της χώρας.    Ο πολίτης που επισκέπτεται τις επίσημες ιστοσελίδες των κομμάτων, εάν δεν κλαίει , γελάει  με τις λεγόμενες "θέσεις" τους, οι οποίες δεν απέχουν πολύ από εκθέσεις των μαθητών του λυκείου ενόψει πανελληνίων εξετάσεων.

    Το κόμμα "ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ" δημιουργήθηκε μέσω του διαδικτύου από τον ιδρυτή και μετέπειτα πρόεδρο του κόμματος Θάνο Τζήμερο.    Περί τα τέλη του 2011 το υπό ίδρυση τότε ανωτέρω κόμμα ήρθε σε επαφή με το κόμμα των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ, οι οποίοι αναζητούσαν δυνατότητες συνεργασίας ενόψει των βουλευτικών εκλογών.     Το Πολιτικό Συμβούλιο των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ έλαβε απόφαση να εξουσιοδοτήσει το προεδρείο  του ώστε να συνεχίσει τις επαφές με σκοπό την συνεργασία των δύο κομμάτων υπό τον όρο ότι οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ θα  προσχωρούσαν στην συνεργασία αυτή συντεταγμένα ως ενιαίο κόμμα και θα διατηρούσαν την  αυτοτέλεια και την αυτονομία τους. Αντ' αυτού όμως σε συγκέντρωση ενώπιον φίλων των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ με ομιλητές τον Πρόεδρο των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ Θεόδωρο Πολυζωίδη και τον Θάνο Τζήμερο, συνεργάτης του Θάνου Τζήμερου με την υποστήριξη μελών των ΔΗΟΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ διακινούσε αιτήσεις εγγραφής στο υπό ίδρυση κόμμα ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ και ζητούσε από τα μέλη του ΠΣ των ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ να τα υπογράψουν.     Τον Φ

     Ήδη από το  έτος 2011 η Γερμανία εξέφρασε την θέση ότι τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης οφείλουν να θεσπίσουν συνταγματικές διατάξεις, βάσει των οποίων να επιβάλλεται η ψήφιση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού. Τέτοιο παράδειγμα παρέχει πρώτο απ' όλα το ίδιο το γερμανικό Σύνταγμα, (θεμελιώδης νόμος της Βόννης του 1949), το οποίο περιλαμβάνει επίσης και σημαντικές διατάξεις σχετικά με την λήψη δανείων εκ μέρους του κράτους και την ευθύνη και λογοδοσία του υπουργού οικονομικών.      Σύμφωνα με το άρ. 110 παρ.1 εδ.3 του γερμανικού Συντάγματος, "τ α έσοδα και τα έξοδα του προϋπολογισμού πρέπει να ισοσκελίζονται ", ενώ σύμφωνα με το άρ. 112,   " οι υπερβάσεις του προϋπολογισμού και οι έκτακτες δαπάνες χρειάζονται την έγκριση του Ομοσπονδιακού Υπουργού Οικονομικών που παρέχεται μόνο σε περίπτωση απρόβλεπτης και άφευκτης ανάγκης. " Αλλά ο Υπουργός των οικονομικών δεν είναι ανεξέλεγκτος: Σύμφωνα με το άρ. 114 του γερμανικού Συντάγματος " 1. Ο ομοσπονδιακός Υπουργ

    Είναι φανερό ότι, από τα κόμματα της βουλής η οποία προέκυψε μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου, μόνο η Δημοκρατική Αριστερά μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της ακυβερνησίας, συμμετέχοντας σε μία κυβέρνηση μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.      Ωστόσο, η Δημοκρατική Αριστερά διστάζει να συμμετάσχει σε μία τέτοια κυβέρνηση φοβούμενη μήπως κατηγορηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προσφέρει δεκανίκι στα κόμματα του καθεστώτος της μεταπολίτευσης και του μνημονίου. Για τον λόγο αυτόν προτείνει μέχρι στιγμής οικουμενική κυβέρνηση με την συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ     Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να συμμετάσχει και επιδιώκει σε κάθε περίπτωση να καρπωθεί τα οφέλη είτε μέσω νέων εκλογών, είτε ευρισκόμενος στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προκειμένου να αποφευχθεί το αδιέξοδο,  προτείνω στον κ. Κουβέλη και το  κόμμα του να δεχθεί την συμμετοχή σε συγκυβέρνηση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας σε όσους έθεσε μέχρι σήμερα τους εξής απαράβατους όρους:     1. Παραίτηση των βουλευτών των 3 κομμάτων και των υπου

    Η κακόγουστη παράσταση των διερευνητικών εντολών για σχηματισμό κυβέρνησης μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου δεν αναδεικνύει μόνο την ανευθυνότητα και την υποκρισία των κομμάτων που εξέλεξαν αντιπροσώπους στην νέα βουλή, αλλά και τις αδυναμίες του ίδιου του Συντάγματος σχετικά με την μορφή του πολιτεύματος και τις διατάξεις βάσει των οποίων διορίζεται νέα κυβέρνηση.     Σύμφωνα με τα άρ.84 και 37 του ισχύοντος Συντάγματος θεσπίζεται η αρχή της δεδηλωμένης βάσει της οποίας, " η κυβέρνηση οφείλει να έχει την εμπιστοσύνη της βουλής " και " πρωθυπουργός διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος το οποίο διαθέτει στην βουλή την πλειοψηφία των εδρών ". Εάν κανένα κόμμα δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία, ο πρόεδρος της δημοκρατίας παρέχει διερευνητικές εντολές σχηματισμού κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της βουλής (κατά σειρά) στους αρχηγούς των τριών πρώτων σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων και, εάν επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, διενεργούνται ε

    Οι  βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαϊου είναι οι εκλογές της ταπείνωσης  του δικομματισμού , της διασποράς των ψήφων , της ανόδου των κομμάτων των άκρων και του λαϊκισμού και του θριάμβου του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου που διαστρέβλωσε την λαϊκή βούληση.   Ασφαλώς, το πιο τρανταχτό μήνυμα της λαϊκής ετυμηγορίας υπήρξε η ταπείνωση του δικομματισμού της μεταπολίτευσης, ο οποίος νόμιζε ότι με τους εκβιασμούς του παρελθόντος, με την υποστήριξη του ξένου παράγοντα, με τα ψέμματα και με τις απειλές θα μπορούσε να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών. Αυτή ήταν η τακτική του δικομματισμού επί 37 χρόνια. Αλλά τούτη την φορά το κόλπο δεν έπιασε.     Οι ψηφοφόροι, αντί του δικομματισμού διέσπειραν της ψήφους τους σε πολλά κόμματα. Ωστόσο, σημαντικό μέρος του λαού ενίσχυσε τις απαίσιες και σκοτεινές δυνάμεις των άκρων και ιδιαίτερα των φασιστών της Χρυσής Αυγής και ένα άλλο μέρος πίστεψε τα ωραία παραμύθια του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ότι θα καταγγείλουμε μονομερώς το μνη