ΙΣΗΓΟΡΙΑ

    Η κυβερνητική προπαγάνδα συνεπικουρούμενη από τα συστημικά μμε έσπευσε να παρουσιάσει τον νέο δικαστικό χάρτη ως την δήθεν μεγάλη μεταρρύθμιση που ως εκ θαύματος θα οδηγήσει σε μέγιστη επιτάχυνση του χρόνου απονομής της Δικαιοσύνης. Δεν δίστασαν μάλιστα να εμφανίζονται συγκρινόμενοι με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ενώ ανάλογης γελοιότητας είναι και η πληροφορία σε πανομοιότυπα δημοσιεύματα ότι "η παρουσίαση του νόμου που έγινε ομοφωνα δεκτή στο Υπουργικό Συμβούλιο έκανε τον Πρωθυπουργό να αναφωνήσει: " Επιτέλους! Πάνω από έναν αιώνα περιμέναμε αυτές τις αλλαγές! "   Αλλά , η αλήθεια ποτέ δεν ταυτίζεται με την  προπαγάνδα.     Η προπαγάνδα βεβαιώνει ότι η κυβέρνηση, προκειμένου να μειώσει δήθεν στο ήμισυ τον χρόνο που απαιτείται για την έκδοση δικαστικής απόφασης, σχεδιάζει να διπλασιάσει τον αριθμό των δικαστών  "ρίχνοντας σην μάχη της επιτάχυνσης της Δικαιοσύνης περίπου 1.000 ειρηνοδίκες" . Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι ειρηνοδίκες δεν είναι κανένας άσσος που κρ

   Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διέπραξε κάτι που δεν είχε τολμήσει να διαπράξει καμία άλλη κυβέρνηση στην ιστορία της μεταπολίτευσης. ¨Εφερε στην βουλή νομοσχέδιο που επιτρέπει την ίδρυση μη δημοσίων πανεπιστημίων, μολονότι τούτο απαγορεύεται ρητά και απερίφραστα από το άρ. 16 του Συνταγματος, το οποίο ορίζει ότι " η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαιου"  (άρ. 16 παρ.5 εδ.α), ότι " οι καθηγητές των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί " ( άρ. 16 παρ. 6 εδ.α) και ότι " η σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται" (άρ. 16 παρ. 8εδ.β). Σημειωτέον ότι η διάταξη του άρ. 16 ισχύει από την θέσπιση του Συνταγματος του 1975 το οποίο καταρτίστηκε από την τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή. Έκτοτε υπήρχαν προτάσεις για την αλλαγή του εν λόγω άρθρου ώστε να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ωστόσο, όλοι αναγνώριζαν ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς αναθεώρηση του Συντ

    Κυβέρνηση και κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης προτιμούν να παραθέτουν τα εκλογικά ποσοστά παρά τις ψήφους που έλαβαν οι εκπρόσωποί τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου 2023. Αλλά τούτο συνιστά παραποίηση της πραγματικότητας, αφού η πρωτοφανής αποχή αλλοιώνει την πραγμαιτκή εικόνα.      Στην Περιφέρεια Αττικής όπου η συμμετοχή ήταν μόλις 46,24% ,  ο εκλεκτός της ΝΔ Νίκος Χαρδαλιάς εμφανίζεται να κατήγαγε θρίαμβο με ποσοστό 46,74 % . Ωστόσο, εξ απόψεως ψήφων έλαβε 583.203 , περίπου 20.000 λιγότερες από όσες είχε  λάβει το 2019 στην πρώτη Κυριακή  ο Γιώργος Πατούλης, ο οποίος τότε είχε λάβει ποσοστό 37,63 %. Ακόμη χειρότερα οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ,  ενώ σε επίπεδο ποσοστών εμφανίζουν μικρή πτώση, σε επίπεδο ψήφων υπέστησαν καθίζηση σε σχέση με το 2019, καθώς ο  μεν Γιωργος Ιωακειμίδης έλαβε περίπου 120.000 ψήφους λιγότερες από όσες είχε λάβει η Ρένα Δούρου το 2019 (193.795 έναντι 314.395) , ο δε Γιάννης Σγουρός το 2019 είχε λάβει 277.485 ψήφους, ενώ τ

    Στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαίου  2023 οι πολίτες αποφάσισαν ότι για όσα έγιναν κατά την προηγούμενη κυβερνητική θητεία έπρεπε να επιβραβεύσουν την κυβέρνηση και να τιμωρήσουν την αξιωματική αντιπολίτευση.       Η ΝΔ , όχι μόνο δεν υπέστη φθορά από την πολιτική της αλλά αύξησε τις δυνάμεις της σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2019 κατά 151.870 ψήφους και έλαβε ποσοστό 40,79% αντί 39,85% που είχε λάβει στις προηγούμενες εκλογές.        Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α υπέστη πανωλεθρία, καθώς σε σχέση με τις εκλογές του 2019 έχασε 598.725 ψήφους ή περίπου το 1/3 των δυνάμεών του, λαμβάνοντας ποσοστό μόλις 20,07% αντί 31,53 % .     Οι 598.725 ψήφοι που έχασε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α  μετακινήθηκαν , κατά πρώτον  προς το ΠΑΣΟΚ που έλαβε 217.595 ψήφους περισσότερες από τις εκλογές του 2019 και ποσοστό 11,46% αντί του προηγουμένου 8,10% , κατά δεύτερον προς το ΚΚΕ , το οποίο έλαβε 126.124 ψήφους περισσότερες από όσες είχε λάβει το 2019 και ποσοστό 7,23% αντί 5,30% ,κατά τρίτον προς την Πλεύση Ελευθερίας που

    Ο θεσμός της νομοθετικής πρωτοβουλίας πολιτών, δηλαδή του δικαιώματος των πολιτών να καταθέτουν προτάσεις νόμου προς συζήτηση στην Βουλή με συλλογή υπογραφών, καθιερώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την συνταγματική αναθεώρηση του 2019.     Σε σύγκριση με άλλα κράτη όπου εφαρμόζεται ο θεσμός, το άρ.73 παρ.6  του Συντάγματος περί νομοθετικής πρωτοβουλίας πολιτών επιχειρεί  μάλλον να καταστήσει σπάνια την περίπτωση της εφαρμογής του, καθώς απαιτεί τον υπέρογκο αριθμό των  500.000 υπογραφών (στην Ιταλία αντίστοιχα απαιτούνται 50.000 , στην Αυστρία 100.00, στην Ισπανία 500.000 και σε ολόκληρη της ΕΕ 1 εκατομμύριο υπογραφές) και , επιπλέον να μην κατατίθενται άνω των δύο προτάσεων ανά κοινοβουλευτική περίοδο και το αντικείμενό τους να μην αφορά ζητήματα δημοσιονομικά , εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας.  Ακόμη και έτσι όμως φαίνεται ότι η κυβέρνηση φοβάται την άμεση συμμετοχή των πολιτών στην νομοθετική διαδικασία και για τον λόγο αυτόν , τρία έτη μετά την αναθεώρηση του Συντάγμ

   Το πολίτευμα της μοναρχίας στην Ελλάδα διατάχθηκε παρά την εκπεφρασμένη αντίθετη βούληση των Ελλήνων από τις ξένες δυνάμεις με την Συνθήκη αναγνώρισης της ελληνικής ανεξαρτησίας το 1830 και επιβλήθηκε στην πράξη το 1832, μετά την δολοφονία του Κυβερνήτη Καποδίστρια.     Εάν η δημοκρατία συνίσταται στην πολιτική εξουσία που ασκείται με αποφάσεις των πολλών και χαρακτηρίζεται από διάκριση των εξουσιών και σύστημα διαρκούς ευθύνης και λογοδοσίας κάθε πολίτη που ασκεί δημόσιο αξίωμα , το αντίθετό της, η μοναρχία, αποτελεί το πολίτευμα όπου η πολιτική εξουσία ανήκει στα χέρια ενός, ο οποίος κυβερνά χωρίς λογοδοσία, έλεγχο και απόδοση ευθυνών. Η δε θεσμική κατοχύρωση του ανεύθυνου του μονάρχη είναι εγγενές χαρακτηριστικό του θεσμού της μοναρχίας, το οποίο επιβίωσε ακόμη και όταν οι εξουσίες του περιορίστηκαν με συντάγματα της λεγόμενης "βασιλευομένης δημοκρατίας",  διότι ο μονάρχης, ως τεκμαιρόμενος εκ γένους και εκ φύσεως ανώτερος από όλους τους άλλους, δεν είναι δυνατόν να λογ