ΙΣΗΓΟΡΙΑ

  Κατά την χθεσινή συζήτηση στην Βουλή για την ψήφιση της απλής αναλογικής, οι  πολέμιοί της εκραύγαζαν ότι εάν ψηφιστεί δεν θα υπάρχει κυβερνητική σταθερότητα.   Αλλά η απλή αναλογική θα έπρεπε να είναι το αυτονόητο και σταθερό σύστημα εκλογής βουλευτών σε κάθε κράτος που αναγνωρίζει την πολιτική ισότητα και την ισοτιμία της ψήφου.    Για την έλλειψη κυβερνητικής σταθερότητας δεν ευθύνεται η απλή αναλογική, η οποία διασφαλίζει ότι κάθε κόμμα θα εκπροσωπείται στην βουλή ανάλογα με τις ψήφους που έλαβε από τους πολίτες. Ευθύνεται το πολίτευμα της Προεδρευομένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, σύμφωνα με το οποίο, αντί να έχουμε δύο ξεχωριστές εκλογές, μία για ανάδειξη της Βουλής και μία για ανάδειξη της κυβέρνησης και να μην εξαρτάται η ύπαρξη της κυβέρνησης από την εμπιστοσύνη της Βουλής, (δηλαδή Προεδρική δημοκρατία κατά το πρότυπο των ΗΠΑ, της Κύπρου ή της Γαλλίας) έχουμε μονάχα εκλογές για ανάδειξη της βουλής (βουλευτικές εκλογές) η δε κυβέρνηση δεν εκλέγεται αλλά προκύπτει εμμέ

  Η συμμετοχή των πολιτών στην θέσπιση του Συντάγματος της χώρας τους αποτελεί το πιο θεμελιώδες πολιτικό δικαίωμα. Το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται από τα συντάγματα πολλών χωρών, όπως της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ελβετίας , της Αυστρίας, της Δανίας, ή της Πολωνίας. Πλην όμως, το ελληνικό Σύνταγμα δεν αναγνωρίζει στον λαό αυτό το δικαίωμα και αναθέτει την αναθεώρηση του Συντάγματος αποκλειστικά στην Βουλή.   Ήδη το πολιτικό σύστημα ετοιμάζεται θέσει σε εφαρμογή  άλλη μία αναθεώρηση του Συντάγματος ερήμην της κοινωνίας.      Το 1986 η αναθεώρηση έγινε για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα του Ανδρέα Παπανδρέου , ο οποίος επεδίωκε να κυριαρχήσει πλήρως στην πολιτική σκηνή. Έτσι, αφαιρέθηκε κάθε ουσιαστική αρμοδιότητα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος κατέστη διακοσμητικός.     Το 2001 η αναθεώρηση στόχευε να αποτρέψει κάθε πιθανότητα διώξεων μελών του πολιτικού συστήματος για αδικήματα διαφθοράς και να εδραιώσει την διαπλοκή. Έτσι, ορίστηκε η συντομότατη αποσβεστική προθεσμί

  Ο Νάιτζελ Φάραντζ, ευρωβουλευτής και μέχρι χθες αρχηγός του Κόμματος Ανεξαρτησίας της Βρετανίας είναι γιος ενός αλκοολικού , ο οποίος εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ο Νάιτζελ ήταν 5 ετών.    Ουδέποτε φοίτησε σε πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και ο ίδιος λέει ότι έχει μία φοβερή ικανότητα στις πωλήσεις. Από μικρός εντάχθηκε στο συντηρητικό κόμμα, από το οποίο παραιτήθηκε όταν η κυβέρνηση Μέητζορ επικύρωσε την συνθήκη του Μάαστριχτ.     Δήλωνε ευρωσκεπτικιστής, ενάντιος στο ευρώ και στρεφόταν κατά των μεταναστών, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος φέρεται να κατάγεται από Γερμανούς που μετανάστευσαν στην Αγγλία τον 19ο αιώνα.     Πρωταγωνίστησε στην εκστρατεία του ΟΧΙ και όταν οι Βρετανοί ψήφισαν υπέρ της εξόδου στο δημοψήφισμα , ο Φάρατζ δήλωσε ότι η μέρα αυτή θα πρέπει να εορτάζεται ως ημέρα ανεξαρτησίας.     Από χθες μπήκε και αυτός στην σειρά των υπολοίπων τσαρλατάνων  (Κάμερον, Μπόρις Τζόνσον) που φροντίζουν να εξαφανιστούν μετά το brexit.  

Επανίδρυση του κράτους με ένα νέο Σύνταγμα ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΥΝΤΕΡΗΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ: Το ισχύον Σύνταγμα έχει καθοριστική ευθύνη για την δημιουργία της κρίσης, διότι επέτρεψε την κατασπατάληση και λεηλασία του δημοσίου χρήματος στο βωμό του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και της διαφθοράς.    Η κίνηση πολιτών «Πρωτοβουλία για ριζική Συνταγματική Αλλαγή» θεωρεί ότι είναι τόσο μεγάλη η θεσμική ένδεια της χώρας και τόσο μεγάλα τα προβλήματα, ώστε μία απλή αναθεώρηση εντός των περιορισμών του άρ.110 δεν αρκεί. Απαιτείται νέο Σύνταγμα, το οποίο μάλιστα θα θεσπιστεί με την συμμετοχή της κοινωνίας. Ως προς το περιεχόμενο, χρειαζόμαστε νέο Σύνταγμα διότι εκτός των αναγκαίων αλλαγών οι οποίες θα μπορούσαν να εισαχθούν  με μία απλή αναθεώρηση σύμφωνα με το 110 ( όπως κατάργηση ασυλιών και προνομίων βουλευτών και υπουργών, επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης με κλήρωση μεταξύ των ανωτάτων δικαστών, προτάσεις νόμου και δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών για θέσπιση ή κατάργηση ν