Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2015

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

   Η διακήρυξη της ελληνικής επανάστασης εξεδόθη στην Επίδαυρο στις 15 Ιανουαρίου 1822 αμέσως μετά την ψήφιση του πρώτου επαναστατικού Συντάγματος. Υπογράφεται από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο ως πρόεδρο της Εθνικής Συνέλευσης και άλλους 58 αντιπροσώπους από την Πελοπόννησο , την Ανατολική και Δυτική Στερεά και τα νησιά Σπέτσες, Ύδρα, Ψαρά και Κάσο. Συγγραφέας της φέρεται ο Θεόδωρος Νέγρης (Παπαρρηγόπουλος, Ιστορία του ελληνικού έθνους, βιβλίο 15ο).     Η διακήρυξη της Επιδαύρου δεν είναι απλώς ένα εμπνευσμένο κείμενο. Υπήρξε, όπως ρητά αναφέρει ο Παπαρρηγόπουλος (ό.π.)  " το κάλλιστον ίσως έγγραφον εξ όσων ποτέ επί 60 έτη εξέδωκεν ελληνική συνέλευση ή κυβέρνησις". Και τούτο διότι αναδεικνύει κατά μεγαλειώδη τρόπο την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού και αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι επαναστάτες είχαν απόλυτη επίγνωση του ιερού καθήκοντος και της ιστορικής αποστολής που έφεραν υπακούοντας ως άλλοι Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες στις εντολές των προγόνων τους.    

" ΤΟΥΤΟΥ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΝ;"

   Σύμφωνα με το πολίτευμα της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας (Αριστοτέλης, Αθηναίων Πολιτεία 55 επ.),η επιλογή (διά κληρώσεως ή δι' εκλογής) οποιουδήποτε πολίτη σε κάθε δημόσιο αξίωμα είχε ως αποτέλεσμα πριν την ανάληψη των καθηκόντων, την υποβολή στην λεγόμενη " δοκιμασία " ενώπιον της Βουλής των Πεντακοσίων.    Η δοκιμασία είχε την μορφή δίκης. Στην αρχή οι ερωτήσεις ήταν συγκεκριμένες και αφορούσαν ποιος ήταν ο πατέρας του, ποια η μητέρα του , ποιος ο πατέρας της μητέρας του και από ποιον δήμο καταγόταν, εάν συμμετέχει στη λατρεία του πατρώου Απόλλωνα και του ερκείου Δία και πού βρίσκονται τα ιερά τους, εάν έχει οικογενειακό τάφο, εάν σέβεται τους γονείς του, εάν πληρώνει φόρους και εάν έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Κατόπιν τον καλούσαν να αποδείξει με μάρτυρες όσα δήλωνε. Στο τέλος, όταν ολοκληρωνόταν η εκ μέρους του απόδειξη, ο προεδρεύων γύριζε προς το ακροατήριο και υπέβαλλε το κρίσιμο ερώτημα: " Τούτου βούλεται τις κατηγορείν;" (&

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ;

  Στον αναπληρωτή υπουργό εσωτερικών και διοικητικής ανασυγκρότησης Γιάννη Πανούση ανατέθηκαν οι αρμοδιότητες του πρώην υπουργείου δημοσίας τάξεως και προστασίας του πολίτη.  Για τους περισσότερους εξ ημών δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι έννοιες "δημόσια τάξη" και "προστασία του πολίτη" ταυτίζονται με την τήρηση του νόμου και την προστασία, τόσο του δημοσίου συμφέροντος, όσο και των δικαιωμάτων των πολιτών από αυθαίρετες και παράνομες πράξεις. Φαίνεται όμως ότι ο κ. Πανούσης δεν έχει ακριβώς την ίδια άποψη περί των καθηκόντων του αλλά τα αντιμετωπίζει μάλλον με ένα πνεύμα "δημιουργικής ασάφειας" , εμπνευσμένη φράση την οποία χρησιμοποίησε πρώτος ο διανοούμενος υπουργός Οικονομικών.    Έτσι, όταν προ ολίγων ημερών συμμορίες άρχισαν να καταστρέφουν ιστορικά κτίρια και μνημεία της πόλης των Αθηνών, αλλά και περιουσίες, ο κύριος Υπουργός αποφάσισε πολύ απλά να μην πράξει απολύτως τίποτε, θεωρώντας ότι η δημιουργική ασάφεια περί των καθηκόντων του του επιτρέπ

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

    Σύμφωνα με χθεσινά δημοσιεύματα η κυβέρνηση προσανατολίζεται να προωθήσει αλλαγές προκειμένου να γίνει αυστηρότερη η νομοθεσία που αναφέρεται στον δανεισμό των πολιτικών κομμάτων.    Επιπλέον,  οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Στάθης Παναγούλης και Νάσος Αθανασίου  κατέθεσαν ερώτηση προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης για την είσπραξη των οφειλομένων δανείων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε Εθνική και Αγροτική Τράπεζα, όπου τους καλούν, μεταξύ άλλων,  να απαντήσουν ποιο είναι το ποσό που οφείλουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και σε ποιες τράπεζες (σημειωτέον ότι η Τράπεζα της Ελλάδος φέρεται να αρνείται να δώσει ακριβή στοιχεία επικαλούμενη απόρρητο), με ποιο τρόπο η κυβέρνηση σκοπεύει να διεκδικήσει την πλήρη εξόφλησή τους, καθώς και αν υπάρχει ενδεχόμενο, σε περίπτωση που οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος δεν συμμορφωθούν, να δεσμευτούν οι περιουσίες τους, ώστε να μη χρεωθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι.  (Πηγή:  www.skai.gr) .     Το ζήτημα του δανεισμού των πολιτικών κομμάτων είναι πράγματι μείζον