ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ή ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ;

  Ο Ουίστον Τσώρτσιλ ( Β΄παγκόσμιος πόλεμος, εκδ. Γκοβόστη, τ. 3, σελ. 267-268), αφηγείται ένα γλαφυρό περιστατικό (παραδεχόμενος μάλιστα ότι είναι αμφίβολης γνησιότητας) για να καταδείξει τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο το κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης δεν είχε καμία δυσκολία να παίζει με τις λέξεις βαφτίζοντας κατά το συμφέρον του και κατά ένα σχιζοφρενικό τρόπο τον εχθρό ως φίλο και τον φίλο ως εχθρό.

 Αναφέρει συγκεκριμένα ότι, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Σοβιετική Ένωση, οι Σοβιετικοί που μέχρι τότε είχαν συνάψει συμφωνίες με την ναζιστική Γερμανία και αδιαφορούσαν για την μοίρα των δυτικών Δυνάμεων στον β΄παγκόσμιο πόλεμο, άλλαξαν πλεύση και στράφηκαν για συμμαχία στους Άγγλους. Ακολούθως, η Αγγλία ανταποκρίθηκε διοργανώνοντας αγγλοαμερικανική αποστολή εφοδίων με προορισμό την Μόσχα. Κατά την παραμονή της αποστολής στην Μόσχα τον Σεπτέμβριο 1941,ένας Άγγλος πεζοναύτης περιηγήθηκε με την βοήθεια Ρώσου ξεναγού στα αξιοθέατα της Μόσχας όπου φέρεται να εξελίχθηκε ο εξής διάλογος: "Αυτό (είπε ο Ρώσος) είναι το ξενοδοχείο Ήντεν,  πρώην Ρίμπεντροπ. Αυτή είναι η οδός Τσώρτσιλ, πρώην Χίτλερ. Αυτός είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός Μπήβερμπρουκ, πρώην σιδηροδρομικός σταθμός Γκαίριγκ. Θέλεις ένα τσιγάρο σύντροφε; Ο πεζοναύτης του απάντησε: "Ευχαριστώ σύντροφε, πρώην μπάσταρδε!"

   Εάν οι κομμουνιστές, οι οποίοι βάφτιζαν λαϊκές δημοκρατίες τα πιο στυγνά τυρρανικά καθεστώτα, δεν είχαν κανένα δισταγμό να αλλάξουν στιγμιαία τα ονόματα οδών σύμφωνα με τις διεθνείς συμμαχίες τους, έτσι και ο κ. Τσίπρας, ως πρώην κομμουνιστής, ξέρει και αυτός να παίζει καλά -εάν παρίσταται ανάγκη- το παιχνίδι των λέξεων. Χθες η ανάγκη ήταν μεγάλη, διότι έπρεπε να πείσει τους πολίτες ότι η διαφαινόμενη συμφωνία με τους δανειστές δεν έρχεται σε αντίθεση με τις προεκλογικές εξαγγελίες για κούρεμα του χρέους, και για κατάργηση του μνημονίου και της Τρόικα.

   Σε σχετικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων ο κ. Τσίπρας απέρριψε κατηγορηματικά τον όρο μνημόνιο και ονόμασε την νέα συμφωνία "πρόγραμμα" ή "κοινωνικό συμβόλαιο" παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση φέρεται τώρα να συμφωνεί με το 70% του περιεχομένου του μνημονίου, υποστηρίζοντας ότι αυτό το 70 % δεν αποτελεί παρά "φύλλο συκής". Επιπλέον, όσον αφορά τον τρόπο ελέγχου της τήρησης των όρων του "προγράμματος" ,δήλωσε μεν "την Τρόικα ξεχάστε την " αλλά κατόπιν συμπλήρωσε ότι η Ελλάδα θα συνομιλεί με τους τρεις θεσμικούς παράγοντες των δανειστών ήτοι την ΕΕ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όσο για το χρέος, όταν ρωτήθηκε για ποιον λόγο δεν χρησιμοποιεί πλέον τον όρο "κούρεμα" αλλά ομιλεί για "τεχνητή απομείωση του χρέους",  απάντησε ότι δεν έχει σημασία πώς το ονομάζεις αλλά τι κάνεις για να ελαφρύνεις το χρέος. 

   Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι πώς θα βαφτίσει κ. Τσίπρας την συμφωνία με τους δανειστές, την διαδικασία της τήρησής της και εκταμίευσης του νέου δανείου καθώς και τον τρόπο απομείωσης του χρέους. Το ζήτημα είναι ποιοι θα είναι οι ακριβείς όροι αυτής της συμφωνίας και πότε επιτέλους η Ελλάδα θα πάψει να εξαρτά την ύπαρξή της από τους δανειστές της.