ΑΠΕΡΓΟΙ ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ

      Η απεργία αποτελεί ατομικό δικαίωμα των εργαζομένων, το οποίο προστατεύεται από το άρ.23 παρ.2 του Συντάγματος. Ιδιορυθμία του εν λόγω δικαιώματος αποτελεί  σύμφωνα με την ως άνω συνταγματική διάταξη ότι " ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για την διαφύλαξη και την προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων."
     Τι γίνεται όμως όταν τα οικονομικά και εργασιακά συμφέροντα μίας συγκεκριμένης κατηγορίας εργασζομένων έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της κοινωνίας, ή δεν βρίσκουν καμία απήχηση σε αυτή; Το Σύνταγμα επιχειρεί να θέσει κάποιους περιορισμούς για περιπτώσεις εργαζομένων σε υπηρεσίες ή οργανισμούς "που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου", ενώ απαγορεύει ρητά την απεργία στους δικαστικούς λειτουργούς και σε όσους υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας (άρ. 23 παρ.2 εδ.β΄ Σ). Τελικώς, η  δικαιοσύνη  καλείται να κρίνει εάν μία απεργία είναι παράνομη και καταχρηστική και να επιβάλλει την τάξη. Αλλά δεν δεν είναι εύκολο. Σε μία πολιτική κοινωνία χωρίς ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς υπερισχύει ο νόμος του ισχυροτέρου. Άλλες φορές ισχυρότερη είναι η κυβέρνηση, η οποία συντρίβει τους απεργούς, ακόμη και εάν αυτοί έχουν την κοινωνία με το μέρος τους. Άλλες φορές όμως ,μικρές μειοψηφίες εκβιαστών απεργών και λοιπών διεκδικούντων ασκούν απίστευτη πίεση στο κοινωνικό σύνολο. Κλείνουν τους δρόμους , τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, παραλύουν κάθε οικονομική ή κοινωνική δραστηριότητα. Αδιαφορούν για τις ανάγκες των συμπολιτών τους και ασχολούνται αποκλειστικά μόνο με την κατάκτηση των στόχων που θέτει η συντεχνία τους.  Δεν τους απασχολεί η εικόνα της χώρας. Χρησιμοποιούν ακόμη και τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως σαν να πρόκειται για το τσαντήρι τους όπου μπορούν να κρεμούν τα πανιά τους και τα άπλυτά τους. 
       Η Ακρόπολη όμως δεν ανήκει στους απεργούς. Είναι η τιμή, η ιστορία και το σύμβολό μας. Εκεί  ανεβαίνουμε για να αντλήσουμε κουράγιο και έμπνευση. Εκεί ανασαίνουμε τον αέρα που ανάσαινε ο Περικλής, ο Φειδίας, οι φιλόσοφοι, και οι ποιητές  της Αρχαίας Αθήνας. Καμία μειοψηφία δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τον Παρθενώνα για την επίτευξη των συντεχνιακών στόχων της διότι ο Παρθενώνας δεν ανήκει σε μειοψηφίες. Αποτελεί το σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού. Επίσης, καμία μειοψηφία δεν μπορεί να παραλύει τις δραστηριότητες της υπόλοιπης κοινωνίας. Εάν ούτε η δικαιοσύνη, ούτε η κυβέρνηση έχουν την δύναμη να επιβάλουν την τάξη , η κοινωνία γίνεται έρμαιο στα χέρια των εκβιαστών.
        Το δικαίωμα της απεργίας θεσπίστηκε ως αντίβαρο ενάντια σε αυθαίρετες κυβερνητικές πολιτικές, αλλά πολλές φορές ασκείται το ίδιο αυθαίρετα και ανήθικα. Ως δικαίωμα αποτελεί  χαρακτηριστικό μη δημοκρατικών πολιτευμάτων, όπου , από την μία πλευρά βρίσκεται η κυβέρνηση, η οποία διαθέτει αποκλειστικά την νομοθετική πρωτοβουλία και από την άλλη οι ομάδες πιέσεως, οι οποίες , αποκλεισμένες από το επίκεντρο της πολιτικής ζωής ,χρησιμοποιούν την απεργία και τη βία ως μοναδικό ικανό μοχλό πίεσης προς εξασφάλιση των συμφερόντων τους.
      Αλλιώς θα ήταν βεβαίως τα πράγματα εάν αναγνωριζόταν και στους πολίτες δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας, μέσω της συλλογής υπογραφών για την διενέργεια δημοψηφίσματος. Εάν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, και μάλιστα τόσο προς την κατεύθυνση της ψήφισης νέου νόμου, όσο και προς την  κατάργηση ήδη υπάρχοντος, η μη συλλογή του απαιτούμενου εκ του νόμου  αριθμού υπογραφών θα αποτελούσε από μόνη της τεκμήριο κοινωνικής αποδοχής του ψηφισθέντος νόμου και συνεπώς, δεν θα υπήρχε νομικό και ηθικό περιθώριο για απεργίες και αποχές. Εάν οι συντεχνίες δεν μπορούσαν να καταφύγουν στην κοινωνία και να συλλέξουν ικανό αριθμό για την διενέργεια δημοψηφίσματος δεν θα είχαν κανένα δικαίωμα να προκηρύξουν απεργία.
      Δυστυχώς, το ελληνικό Σύνταγμα δεν προβλέπει λαϊκή πρωτοβουλία για διενέργεια δημοψηφίσματος. Η μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλα και στη Χάριβδη. Από την μία πλευρά οι κυβερνήσεις νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας και των πολιτών. Και από την άλλη διάφορες συντεχνίες ασκούν εκβισσμούς και πιέσεις για να επιτύχουν τους στόχους τους. 
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΣΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΕΑΔΟΥ

Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτειακή οργάνωση και τα Συντάγματα ...

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2023