ΟΙ ΡΟΠΑΛΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΣΟΛΩΝ

   Ο Αριστοτέλης αναφέρει ( Αθηναίων Πολιτεία 14) ότι ο Πεισίστρατος, ο οποίος αρχικώς εμφανιζόταν ως δημοκράτης, έστησε μία ωραία προβοκάτσια προκειμένου να καταλύσει την δημοκρατία: Τραυμάτισε ο ίδιος τον εαυτό του και κατόπιν κατήγγειλε ότι δήθεν ο τραυματισμός του προκλήθηκε από επίθεση των πολιτικών του αντιπάλων. Αμέσως, βρέθηκε κάποιος άριστος καλοθελητής με το όνομα Αριστίων,  ο οποίος, κραυγάζοντας ότι απειλείται η ζωή του Πεισίστρατου, πρότεινε στην Εκκλησία του Δήμου να του δοθεί σωματοφυλακή. 

  Οι πολίτες πείστηκαν και του χορήγησαν ροπαλοφόρους. Αλλά όταν ο Πεισίστρατος έλαβε τους ροπαλοφόρους έκανε πραξικόπημα, κατέλαβε την Ακρόπολη και έγινε τύραννος.

   Η τυραννία του Πεισίστρατου επιβλήθηκε, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης, 32 έτη μετά την νομοθεσία του Σόλωνα (το 560 π.Χ.) .

   Οι Αθηναίοι πολίτες και ειδικά και κατώτερες τάξεις οι οποίοι είχαν αγωνιστεί σκληρά και είχαν χύσει το αίμα τους για να κατακτήσουν τα δικαιώματα που τους απονεμήθηκαν με την νομοθεσία του Σόλωνα, δεν αντιλήφθηκαν καν πόσο επικίνδυνο ήταν να παραχωρήσουν στον Πεισίστρατο την δύναμη των ροπαλοφόρων.Ο Αριστοτέλης μεταφέρει την φήμη ότι ο μόνος που είχε αντιληφθεί τον κίνδυνο και διαφώνησε με την πρόταση περί ροπαλοφόρων ήταν ο υπερήλικας Σόλων. Και επειδή δεν μπορούσε να πείσει κανέναν με τα λόγια  του, έβγαλε και κρέμασε τα όπλα του μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του, λέγοντας ότι όταν ήταν νέος είχε βοηθήσει την πατρίδα με όλες του τις δυνάμεις και πλέον απαιτούσε και από τους άλλους να πράξουν το ίδιο. 

    Αλλά ο Σόλων δεν πέτυχε τίποτε, διότι η περιφρούρηση των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας από εκείνους που επιδιώκουν να τα καταλύσουν δεν μπορεί ποτέ να είναι υπόθεση ενός ή λίγων, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.