ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ή ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ: ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

   Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ εξαπάτησαν προεκλογικά τον ελληνικό λαό διακηρύσσοντας με  ύφος και θράσος ότι δήθεν θα έσκιζαν τα μνημόνια.

  Κατόπιν επιχείρησαν να τον παραπλανήσουν και δεύτερη φορά βαπτίζοντας την τρόικα"θεσμούς" και την παράταση του μνημονίου που υπέγραψαν την 20η Φεβρουαρίου "παράταση της δανειακής σύμβασης". 

   Σήμερα που πλησιάζει η ώρα της κρίσεως και η διαπραγμάτευση καταλήγει σε μέτρα χειρότερα και από εκείνα των αποκαλουμένων "μνημονιακών " κυβερνήσεων, οι καιροσκόποι κυβερνώντες με περισσή ανευθυνότητα καλούν τον λαό να βγει στους δρόμους και να πάρει δήθεν την διαπραγμάτευση στα χέρια του. 

  Αλλά η διαπραγμάτευση δεν γίνεται με συλλαλητήρια, όπως και το μνημόνιο δεν σκίζεται όσο είσαι χρεοκοπημένος, αναζητείς δανεικά και ουδείς ενδιαφέρεται να σε δανείσει.

   Ακόμη περισσότερο , για να πάρει πραγματικά ο λαός την κατάσταση στα χέρια του απαιτούνται πολύ περισσότερα από μία κομματικά ελεγχόμενη  συγκέντρωση πέντε χιλιάδων ατόμων στην Πλατεία Συντάγματος.

  Τα ψέμματα πρέπει κάποτε να τελειώσουν και οι ψεύτες (όπως και οι κλέφτες) να πάψουν να χαίρονται. 

  Εάν δεν μπορούμε να σκίσουμε τα μνημόνια όσο είμαστε χρεοκοπημένοι, μπορούμε να τα υπερβούμε αποφασίζοντας όλοι μαζί ως πολιτική κοινωνία με ποιον τρόπο θα καταστούμε οικονομικά αυτάρκεις ώστε να μην έχουμε ανάγκη από δανεικά.

   Αντί της οδυνηρής αποδοχής ενός νέου σκληρού μνημονίου ή μίας καταστροφικής ρήξης μπορούμε να παρατείνουμε το μνημόνιο μέχρι το τέλος του έτους, ούτως ώστε μέχρι τότε,  μέσα από ένα δημοψήφισμα πολλαπλών ερωτημάτων  κατόπιν δημόσιας διαβούλευσης, να αποφασίσουμε οι ίδιοι πώς θα ξαναχτίσουμε το κράτος μας ώστε να μην υπόκειται στις διαθέσεις των δανειστών του. Ποιες δαπάνες είμαστε αποφασισμένοι να περικόψουμε, ποια έσοδα να δημιουργήσουμε. Πώς θα λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας και με ποιον τρόπο θα ελέγχουμε από τούδε και στο εξής εκείνους που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα.