Ο ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

   Τον Ιούλιο 2009 η ΕΥΠ συνέβαλε αποφασιστικά μέσω παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων στην εξάθρωση της διαβόητης συμμορίας η οποία ευθυνόταν για την αρπαγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, μία ανθρωποκτονία, απόπειρες ανθρωποκτονιών και άλλα κακουργήματα.

    Αλλά φαίνεται ότι αυτιά του "κοριού" ήταν πολύ μεγάλα και δεν άκουσαν μόνο όσα ήταν αρκετά για την καταδίκη των εν λόγω δραστών. Το μηχάνημα άρσης του τηλεφωνικού απορρήτου φέρεται να κατέγραψε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες οι δράστες συνδέονταν και με πολιτικά πρόσωπα. Οι φήμες διαδώθηκαν και ο τότε διοικητής της ΕΥΠ κ. Κοραντής εμφανίστηκε να δηλώνει ότι "δεν θα δεχόταν ποτέ να κάνει κοπτοραπτική στους διαλόγους".

    Την επόμενη ημέρα ο κ. Κοραντής, αντί να δεχθεί συγχαρητήρια για την επιτυχία, παύθηκε με απόφαση του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος τοποθέτησε στην θέση του τον Εισαγγελέα Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ο κ. Κοραντής υπέγραψε το υποχρεωτικό για κάθε αποχωρώντα διοικητή της ΕΥΠ πρωτόκολλο τήρησης υπηρεσιακού απορρήτου και σιώπησε. Η κυβέρνηση της ΝΔ αρνήθηκε ότι υπήρχαν καταγραφές συνομιλιών που συνέδεαν καθ' οιονδήποτε τρόπο τους εγκληματίες με πολιτικά πρόσωπα και τα λύτρα των 30 εκ. ευρώ από την αρπαγή Παναγόπουλου δεν βρέθηκαν ποτέ. Εκ των κατηγορουμένων μόνο ένας, ο Γεώργιος Τρομπούκης - εργολάβος δημοσίων έργων, ο οποίος απο τα δημοσιεύματα του τύπου εμφανιζόταν ως εκείνος που θα ασχολείτο με το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος της οργάνωσης, παραδέχθηκε ότι " από το επάγγελμά του" είχε γνωριμίες με πολιτικούς μεταξύ των οποίων και τον τότε υφυπουργό Υγείας Μάριο Σαλμά.  Οι λοιποί κατηγορούμενοι ουδέν ανέφεραν. Δύο εξ αυτών διόρισαν συνήγορό τους τον  γνωστό ποινικολόγο  Σάκη Κεχαγιόγλου - υπόδικο για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα - και ο καθένας έσπευσε να οργανώσει την υπεράσπισή του.

   Έκτοτε παρήλθαν περίπου δύο έτη. Αυτές τις ημέρες διεξάγεται στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, η δίκη της συμμορίας χωρίς βεβαίως εκπλήξεις αφορώσες την διαπίστωση της σχέσης των κατηγορουμένων με πολιτικά πρόσωπα. Οι 20 κατηγορούμενοι κατηγορούνται για εγκληματική οργάνωση, ανθρωποκτονία, απόπειρες ανθρωποκτονιών, αρπαγή, εκρήξεις, κατοχή όπλων και πυρομαχικών. Αυτά είναι αρκετά.

   Λίγες ημέρες νωρίτερα, ένας άλλος εμφανιζόμενος ως αστέρας του υποκόσμου, ο Μάκης Ψωμιάδης, ο οποίος αναζητούνταν επί μήνες με ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση των "στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων" συνελήφθη να κρύβεται σε βίλα δίπλα στο σπίτι του.  Οδηγήθηκε στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων ωρυόμενος ότι "είναι πολιτικός κρατούμενος", ότι περίμενε να "γυρίσει ο ανακριτής από τις διακοπές του " και ότι "θα τα πει όλα". 

    Σύμφωνα με τα άρ. 279 και 283 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ο συλλαμβανόμενος για κακούργημα οδηγείται στον αρμόδιο εισαγγελέα και από αυτόν παραπέμπεται στον ανακριτή, ο οποίος, αμέσως μετά την απολογία του και αφού λάβει την γραπτή σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, δύναται, είτε να τον αφήσει ελεύθερο, είτε να εκδώσει εναντίον του διάταξη περιοριστικών όρων ή ένταλμα προσωπικής κράτησης. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα αποφαίνεται το δικαστικό συμβούλιο.  Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 282 ΚΠΔ, περιοριστικοί όροι (εγγύηση, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα κλπ) ή προσωπική κράτηση σε περίπτωση κακουργήματος διατάσσονται όταν προκύπτουν "σοβαρές ενδείξεις ενοχής" προκειμένου "να αποτραπεί ο κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων και να εξασφαλιστεί ότι εκείνος στον οποίο επιβλήθηκαν θα παραστεί οπωσδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης." Επιπλέον, ειδικά για την επιβολή προσωπικής κράτησης, απαιτείται μεταξύ άλλων η αιτιολογημένη διαπίστωση ότι ο κατηγορούμενος "δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα, ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του, ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος.... εφόσον από την συνδρομή των  παραπάνω προκύπτει σκοπός φυγής" . 

    Παρά την ανωτέρω αυστηρότητα των προϋποθέσεων του νόμου ως προς την ευχέρεια επιβολής προσωπικής κρατήσεως είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος (α) δεν είχε γνωστή διαμονή στη χώρα, (αφού κρυβόταν) και (β) ήταν φυγόποινος, δεδομένου ότι εκκρεμούσε σε βάρος του ανεκτέλεστη ποινή. Εξάλλου, ήταν αυταπόδεικτο ότι είχε σκοπό φυγής. Συνεπώς, εφόσον υπήρχαν σε βάρος του σοβαρές ενδείξεις ενοχής για κακούργημα, ήταν απολύτως αναγκαία η επιβολή προσωπικής κρατήσεως. 

    Πράγματι, ο Εισαγγελέας πρότεινε την σε βάρος του επιβολή προσωπικής κράτησης. Αλλά ο ανακριτής διαφώνησε υποστηρίζοντας ότι αρκούν οι περιοριστικοί όροι..Μέχρι να λύσει την διαφωνία τους το δικαστικό συμβούλιο, ο Ψωμιάδης έφυγε χαμογελώντας με τους δικηγόρους του να ομιλούν για δικαίωση. Όταν το δικαστικό συμβούλιο επεβαλε την προσωπική κράτηση ήταν πλέον αργά διότι ο Ψωμιάδης εξαφανίστηκε.

    Λένε ότι ο Μάκης Ψωμιάδης ήταν βασανιστής των κρατουμένων την περίοδο της δικτατορίας, εμφανιζόμενος στα κρατητήρια ντυμένος ...παππάς! Φαίνεται πάντως ότι μπορεί να επιβιώνει θαυμάσια και με το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ασφαλώς δεν είναι ο μόνος του είδους.