Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

  Ενόψει των επικείμενων εκλογών επιχειρείται η διάκριση των κομμάτων -και κυρίως των κοινοβουλευτικών - σε "μνημονιακά" και "αντιμνημονιακά" ανάλογα με την στάση τους απέναντι στα μνημόνια.
   Μνημονιακοί θεωρούνται εκείνοι, οι οποίοι ψήφισαν τα μνημόνια. Αυτοί εμφανίζονται ως ρεαλιστές, οι οποίοι ψήφισαν προκειμένου να σωθεί η χώρα από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και την επιστροφή στην δραχμή και στην δεκαετία του 1950. Οι μνημονιακοί ψήφισαν  "με πόνο ψυχής" τα μνημόνια, αλλά εφαρμόζουν με ακόμη μεγαλύτερο πόνο ψυχής  μονάχα τις διατάξεις που αναφέρονται σε αυξήσεις φόρων και περικοπές μισθών και συντάξεων. Απεναντίας, δεν θέτουν σε εφαρμογή καμία πρόβλεψη των μνημονίων, η οποία αναφέρεται στις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Και επειδή δεν εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να πετύχουν τους οικονομικούς στόχους του μνημονίου, αποφασίζουν (πάλι με αβάστακτο πόνο ψυχής) νέες αυξήσεις φόρων και νέες περικοπές μισθών και συντάξεων.
    Από την άλλη, οι αντιμνημονιακοί εμφανίζονται είτε ως περήφανοι πατριώτες, οι οποίοι αρνούνται να παραχωρήσουν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας στους δανειστές της,  είτε ως  προστάτες του λαού, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν συναινούν σε αυξήσεις φόρων και μειώσεις μισθών και συντάξεων. Οι αντιμνημονιακοί κατηγορούν τους μνημονιακούς ως προδότες σε βάρος της χώρας και του λαού. Ζητούν να μην εκποιηθεί η δημόσια περιουσία, να μην περικοπούν μισθοί και συντάξεις, να μην επιβληθούν νέοι φόροι. Επιπλέον, όλοι αυτοί ( πλην του ΚΚΕ και των συναφών παραφυάδων του που υπόσχονται την ευημερία μέσω του σταλινισμού) δεν λένε με ποια συγκεκριμένα μέτρα θα  καταστεί δυνατόν και να μην πληγεί ο λαός και να σωθεί η χώρα από την χρεοκοπία.
    Όσο και εάν φαίνεται εκ πρώτης όψεως  αλλόκοτο, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί του κοινοβουλίου αποτελούν τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Και οι δύο σιχαίνονται τις μεταρρυθμίσεις και, οι μεν το μόνο που κάνουν είναι να επιβάλλουν χαράτσια σε βάρος του λαού, οι δε εκμεταλλεύονται την οργή του.  Όλοι επιδιώκουν, ακόμη και την ύστατη ώρα όπου η πατρίδα καταρρέει, να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να βρίσκονται στην εξουσία. Είναι δε τόσο μεγάλος ο τυχοδιωκτισμός τους, ώστε κόμματα μετατρέπονται από μνημονιακά σε αντιμνημονιακά και τούμπαλιν ανάλογα με τα μικροκομματικά τους συμφέροντα,  ή δημιουργούνται νέα αντιμνημονιακά κόμματα από πολιτικούς οι οποίοι ψήφισαν το μνημόνιο , ή φέρουν βαριές ευθύνες για την κατάσταση της χώρας. Έτσι, η ΝΔ, η οποία καταψήφισε το πρώτο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο και παλαιότερα εξήγγειλε ότι μόλις γίνει κυβέρνηση  θα επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο και θα εφαρμόσει το "ΖΑΠΕΙΟ Ι" και το "ΖΑΠΕΙΟ ΙΙ",  μόλις έγινε συγκυβέρνηση ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο και δεν πρότεινε ούτε μία αλλαγή. Από την άλλη, το  κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., το οποίο  ψήφισε το πρώτο μνημόνιο και εμφανιζόταν αρχικώς ως το πατριωτικό κόμμα της λογικής, όπως αυτοαποκαλείτο, μόλις διάβασε τις δημοσκοπήσεις, ξέχασε τι έλεγε προηγουμένως , έφυγε άρον άρον από την συγκυβέρνηση, καταψήφισε το τελευταίο μνημόνιο και ο ανεκδιήγητος πρόεδρός του εξήγγειλε ότι εάν αποκτήσει εξουσία θα διώξει την τρόικα με τις κλωτσιές! Ομοίως οι διάφοροι υποκριτές, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στην κατάρρευση της χώρας, σήμερα εμφανίζονται ως αντιμνημονιακοί κατήγοροι των μνημονιακών.
   Η διάκριση σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς δεν είναι τίποτε άλλο παρά προϊόν της υποκρισίας του πολιτικού συστήματος και της άρνησής του να συζητήσει για μία έστω φορά με ειλικρίνεια και σε βάθος για τα αίτια της διάλυσης της χώρας και το σχέδιο εξόδου από την μεγάλη κρίση. Και τούτο διότι η αιτία της κρίσης δεν βρίσκεται ασφαλώς στα 3  περίπου έτη του μνημονίου αλλά στο ίδιο το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής  που εγκαθιδρύθηκε  με την μεταπολίτευση του 1974,  το οποίο προκειμένου να διατηρηθεί με κάθε τρόπο στην εξουσία,  έφτιαξε ένα θεσμικό πλαίσιο στα μέτρα του και οδήγησε  την χώρα στην χρεοκοπία με μίζες διορισμούς και διαφθορά.  Καθώς όμως το μνημόνιο δεν αποτελεί την αιτία αλλά το αποτέλεσμα της κρίσης, η διάκριση των πολιτών σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς ομοιάζει με έριδα γύρω από το φάρμακο ενός ασθενούς χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει διάγνωση της ασθενείας του.
  Η ελληνική κοινωνία δεν πρέπει να εγκλωβιστεί άλλο στο ψευτοδίλημμα μνημονιακός ή αντιμνημονιακός. Οφείλει να συζητήσει σε βάθος για τα αίτια της κρίσης   Να ορίσει εκ νέου τις έννοιες του κράτους, του πολίτη, της δημοκρατίας, των κομμάτων, των εξουσιών, της δικαιοσύνης και των πολιτικών και τελικώς να διορθώσει την αιτία του κακού αλλάζοντας ριζικά το ίδιο το πολιτικό σύστημα μέσα από ένα νέο σύνταγμα. 

Σχόλια

  1. Συμφωνώ κι επαυξάνω, Χρήστο. Έτσι ακριβώς. Εξακολουθούν να το βλέπουν σαν μια παρτίδα πόκα και ψάχνουν μπλόφες που θα τους βγάλουν νικητές. Το απαίσιο σύστημα που έχτισαν λίγο λίγο, τους μετέτρεψε σε επαγγελματίες πολιτικούς και τώρα πασχίζουν να μη χάσουν την πελατεία τους, κι ας χαντακωθεί ο τόπος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Η ελληνική κοινωνία δεν πρέπει να εγκλωβιστεί άλλο στο ψευτοδίλημμα μνημονιακός ή αντιμνημονιακός. Οφείλει να συζητήσει σε βάθος για τα αίτια της κρίσης Να ορίσει εκ νέου τις έννοιες του κράτους, του πολίτη, της δημοκρατίας, των κομμάτων, των εξουσιών, της δικαιοσύνης και των πολιτικών και τελικώς να διορθώσει την αιτία του κακού αλλάζοντας ριζικά το ίδιο το πολιτικό σύστημα μέσα από ένα νέο σύνταγμα."

    Να συμπληρώσω ότι θα πρέπει να στείλουμε στο σπίτι τους, όλους τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς που συμμετείχαν τα προηγούμενα στο να φτιαχτεί το θεσμικό πλαίσιο στα μέτρα τους και οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία με μίζες διορισμούς και διαφθορά. Γιατί σε πρώτη φάση πρέπει να δεχθεί ένα ηχηρό χαστούκι αυτή η "αριστοκρατία" ενώ παράλληλα χρειάζεται να αναδειχθούν νέοι πολιτικοί.

    Ακόμα και από τα κόμματα της διαπλοκής, καλό θα είναι να απομακρυνθούν οι παλιοί "παίχτες", όχι ότι θα εξυγιανθούν αυτόματα τα κόμματα αυτά, αλλά τουλάχιστον θα είναι καλύτερο από το να ψηφιστούν οι πρωτεργάτες της ηθικής, και πολιτικής χρεοκοπίας του τόπου μας. Χώρια ότι θα δικαιωθεί το δόγμα του "Μαζί τα φάγαμε".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΣΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΕΑΔΟΥ

Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτειακή οργάνωση και τα Συντάγματα ...

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2023