ΙΣΗΓΟΡΙΑ

   Το 2009, πριν ξεσπάσει η κρίση που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία και στα μνημόνια, η ετήσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα ξεπερνούσε το εξωφρενικό ποσό των 5 δις ευρώ και ήταν μία από τις υψηλότερες παγκοσμίως κατ' αναλογία πληθυσμού. Ενώ όμως η χώρα ήταν πρώτη σε φαρμακευτική δαπάνη που κατέληγε στα ταμεία των φαρμακευτικών εταιρειών, ταυτόχρονα, κατείχε μία από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη αναλογικά με τον πληθυσμό της σε ποσοστό κλινών Μονάδων Εντατικής θεραπείας.   Όταν ήλθαν τα μνημόνια, η φαρμακευτική δαπάνη περιορίστηκε κατά περίπου 3 δις ευρώ ετησίως, αλλά οι κλίνες ΜΕΘ παρέμειναν όσες και πριν. Επιπλέον, αυξήθηκαν και οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων της χώρας, αφού επιβλήθηκε ο κανόνας της μίας πρόσληψης ανά πέντε αποχωρήσεις προσωπικού.     Σήμερα αποδεικνύεται ότι το πολιτικό σύστημα, αντί να θωρακίσει την υγεία των πολιτών εξοπλίζοντας - μεταξύ άλλων- τα νοσοκομεία της χώρας με κλίνες Μονάδων Ε...

  Με αφορμή το γεγονός ότι η κυβέρνηση, παρά τις υποσχέσεις ακόμη και του ίδιου του Πρωθυπουργού, αποφάσισε ότι, αν και πληττόμενος κλάδος, οι δικηγόροι δεν θα λάβουν το επίδομα των 800 ευρώ και, αντί αυτού, θα τους δοθεί ένα είδος voucher που θα αντιστοιχεί σε δικαίωμα συμμετοχής σε σεμινάρια επιμόρφωσης, θα ήθελα ως δικηγόρος να επισημάνω τα εξής:     Οι δικηγόροι δεν έχουν ανάγκη από κυβερνητικά προγράμματα κατάρτισης. Η φύση της επιστήμης και  του λειτουργήματός τους και, ιδίως, η κοσμογονία που συμβαίνει στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία με πλήθος αλλαγών νόμων, κωδίκων αλλά και συνθηκών εργασίας, μας υποχρεώνει να ενημερωνόμαστε συνεχώς, οι δε Δικηγορικοί Σύλλογοι φροντίζουν να διοργανώνουν πλήθος σεμιναρίων για όσα από τα μέλη τους επιθυμούν να παρακολουθήσουν. Οι δικηγόροι αντιμετωπίζουν πρόβλημα οικονομικής επιβίωσης διότι , λόγω του κορωνοϊού, με απόφαση της κυβέρνησης, έκλεισαν τα δικαστήρια (άγνωστο μέχρι πότε) και κατέστη αδύνατη, σχεδόν κάθε νομι...

     Προ ημερών ο Ύπατος Επίτροπος των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κάλεσε τα κράτη να απελευθερώσουν ευπαθείς ομάδες κρατούμενων των φυλακών προκειμένου να τους προστατεύσουν από τον κορωνοϊό.  Αλλά αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στο κύμα μαζικών απελευθερώσεων κρατουμένων τις οποίες αποφασίζουν κράτη και πολιτείες ως μέσο αποσυμφόρησης των φυλακών, ώστε να αποφευχθεί η μετάδοση του  κορωνοϊού.      Μέγιστο παράδειγμα αποτελεί το Ιράν, το οποίο απελευθέρωσε προσωρινά 85.000 κρατούμενους εκ των οποίων σε 10.000 απένειμε χάρη, ενώ και το Σουδάν ανακοίνωσε ότι απελευθέρωσε 4.000 κρατούμενους ως προστασία ενάντια στον κορωνοϊό.     Στην Ευρώπη, σε μαζικές απελευθερώσεις κρατουμένων προχωρεί το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Πολωνία και η Γαλλία, ενώ στην Γερμανία, το ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας ανακοίνωσε ότι θα απελευθερώσει 1.000 κρατούμενους  που πλησιάζουν στο τέλος της έκτισης της ποινής τ...

    Όποιος αναρωτιέται για ποιον λόγο η Γερμανία στις 23 Μαρτίου 2020 είχε 24.774 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού και μόλις 94 θανάτους, ενώ την ίδια ημέρα η Ισπανία παρουσίαζε 28.572 κρούσματα και 1.720 θανάτους, η Ιταλία 59.138 κρούσματα και 5.476 θανάτους και η Γαλλία 16.018 κρούσματα και 674 θανάτους (βλ. European Center for Desease Prevention and Control , επίσημη σελίδα της ΕΕ), είναι υποχρεωμένος να αξιολογήσει ότι η Γερμανία, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, προβαίνει σε μαζικά διαγνωστικά τεστ.    Την ίδια περίοδο που η Ιταλία μέχρι τις 20 Μαρτίου είχε διενεργήσει 124.000 τεστ και η Γαλλία μέχρι τις 15 Μαρτίου 40.000 τεστ, η Γερμανία διενήργησε  100.000 τεστ μέσα σε μία μόλις εβδομάδα (Euronews, 22-3-2020 "Γαλλία, η στρατηγική για τα τεστ του COVID -19). Αυτό της έδωσε την ευκαιρία να διαγνώσει εγκαίρως πολλά κρούσματα χωρίς εμφανή συμπτώματα, να τα απομονώσει, μαζί με τον περίγυρο, αλλά και να τα περιθάλψει εγκαίρως όπου κατέστη αναγκαίο.  ...

  " B oat people " επικράτησε να αποκαλούνται οι Βιετναμέζοι πρόσφυγες (συνολικού αριθμού περίπου 800.000) που εγκατέλειπαν με πλοία ή βάρκες το Βιετνάμ προκειμένου να βρουν καταφύγιο σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, από το 1975, όταν έληξε ο πόλεμος στο Βιετνάμ, μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με αποκορύφωμα τα έτη 1978-1979.    Τον Σεπτέμβριο 1978 το σκάφος Southern Cross,  αποβίβασε 1.200 Βιετναμέζους σε ακατοίκητο νησί της Ινδονησίας, της οποίας οι αντιδράσεις κάμφθηκαν κατόπιν των υποσχέσεων της Δύσης για βοήθεια. Όταν όμως, τον Οκτώβριο 1978 ένα άλλο μεγάλο πλοίο, το Hai Hong, επιχείρησε να αποβιβάσει 2.500 πρόσφυγες σε λιμάνι της Μαλαισίας , η Μαλαισία αρνήθηκε την είσοδο στην χώρα και το ίδιο συνέβη και σε άλλα πλοία που έφθασαν στο Χονγκ Κονγκ και στις Φιλιππίνες. Διαπιστώνοντας ότι τα μεγάλα πλοία αντιμετώπιζαν άρνηση εισόδου, οι Βιετναμέζοι άρχισαν να επιχειρούν πιο κρυφά την  είσοδο στις χώρες αυτές, επιβιβαζόμενοι σε μικρές ...