Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ 2021

   Η επανάσταση του 1821 υπήρξε ένα γεγονός συγκλονιστικό για τους Έλληνες και κοσμοϊστορικό για την ανθρωπότητα σε τέσσερα τουλάχιστον επίπεδα: 
   Κατά πρώτον, είχε ως αποτέλεσμα  την δημιουργία του ελληνικού κράτους. 
   Κατά δεύτερον, υπήρξε η αρχή της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και της Ιεράς Συμμαχίας των ισχυρών της Ευρώπης , ήτοι της συμμαχίας που απέβλεπε στην διατήρηση του κοινωνικοπολιτικού status quo.
   Κατά τρίτον, διατυπώθηκε ρητά μέσω της διακήρυξής της η αναγωγή στο έθνος, ήτοι η πανηγυρική αναφορά ότι οι επαναστάτες δεν ήταν οποιοδήποτε συνονθύλευμα καταπιεσμένων που ζητούσαν την ελευθερία, αλλά οι απόγονοι του "περικλεούς έθνους των Ελλήνων", δηλαδή η ιστορική συνέχεια των αρχαίων Ελλήνων. Αυτή η αναγωγή στο έθνος, η οποία εκφράστηκε ρητά και πέραν πάσης αμφισβήτησης στην διακήρυξη της επανάστασης που ακολούθησε το Σύνταγμα της Επιδαύρου του 1822 , είχε ως αποτέλεσμα ο πολιτισμένος κόσμος, ο οποίος είχε αναγεννηθεί μέσα από την επαφή με τα υπέροχα έργα και την ιστορία της ελληνικής αρχαιότητας, να πληροφορηθεί ότι οι Έλληνες δεν εξαφανίστηκαν, αλλά υπάρχουν , ο δε συγκλονιστικός τους αγώνας για εθνική ελευθερία ενάντια σε μία κτηνώδη αυτοκρατορία είχε ως συνέπεια παγκόσμια συγκίνηση και τεράστια κινητοποίηση φιλελλήνων. Αργότερα, όταν ιδρύθηκε το Ελληνικό κράτος, η αναγωγή στους προγόνους υπήρξε και η αιτία της εισαγωγής στην χώρα του ρεύματος του κλασσικισμού, αλλά, κυρίως, η αιτία της μεγάλης ιδέας, δηλαδή του σχεδίου απελευθέρωσης του αλύτρωτου ελληνισμού, με την οποία πορεύθηκε το ελληνικό κράτος, τουλάχιστον μέχρι τον ά παγκόσμιο πόλεμο και την μικρασιατική καταστροφή.    
 Κατά τέταρτον, η ελληνική επανάσταση δεν αρκέσθηκε στην δημιουργία οποιουδήποτε απολυταρχικού ή μοναρχικού κράτους, αλλά, στις φλόγες του πολέμου, τόλμησε να διακηρύξει μέσα από τα επαναστατικά Συντάγματα, της Επιδαύρου (1822), του Άστρους (1823) και της Τροιζήνας (1827), την πίστη και την βούλησή της για δημοκρατία, παρά το γεγονός ότι ολόκληρη η Ευρώπη, εκείνη την περίοδο, διέπετο από μοναρχικά καθεστώτα. Αυτός ο αγώνας για δημοκρατία, ο οποίος ήταν εμπνευσμένος από τα έργα του Ρήγα, την διακήρυξη της γαλλικής επανάστασης και το Σύνταγμα των ΗΠΑ, τελικά δεν ευοδόθηκε και, χάριν της επιβίωσης , η ιδέα της δημοκρατίας εγκαταλείφθηκε. Επιβίωσε όμως ως όραμα μέρους της κοινωνίας και επανεμφανίστηκε σε όλους τους αγώνες για εκδημοκρατισμό της χώρας , από το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, το κίνημα στο Γουδί το 1909 και τις επιρροές στα δημοκρατικά συντάγματα 1925 και 1927, μέχρι τον ανένδοτο της Ένωσης Κέντρου, τους αγώνες ενάντια στην δικτατορία του 1967 και το κίνημα των αγανακτισμένων του 2010 που- εν μέρει- είχε ως αίτημα μία ριζική δημοκρατική μεταρρύθμιση.
  Το μίζερο πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης διοικεί σήμερα με κριτήριο το μικροπολιτικό και προσωπικό κέρδος ένα κράτος περιορισμένης κυριαρχίας και κύρους, ουραγό των διεθνών εξελίξεων, χωρίς να μπορεί να αναλάβει ,ούτε καν να αντιληφθεί, το ιστορικό βάρος της συνέχειας του ελληνισμού και των ιδεωδών του. Έτσι , ενόψει της συμπλήρωσης διακοσίων ετών από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης , ο πρωθυπουργός, με προσωπική του απόφαση, συνέστησε μία επιτροπή, της οποίας τα μέλη επέλεξε ο ίδιος, με σκοπό να διοργανώσει εκδηλώσεις με αφορμή αυτή την επέτειο.
   Η επιτροπή 2021 είναι το ίδιο μίζερη, όσο και το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, το οποίο εκπροσωπεί. Εάν κάποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα της , από την οποία απουσιάζει ακόμη και η διακήρυξη της επανάστασης που θα έπρεπε να καταλαμβάνει περίοπτη θέση, αντιλαμβάνεται ότι  αυτή η δοτή επιτροπή ούτε μπορεί, ούτε θέλει να αναδείξει την ελληνική επανάσταση σε κανένα από τα επίπεδα που αναφέρθηκαν και να εμπνευσθεί από τους αγώνες και τα οράματά της.
  Η επέτειος της συμπλήρωσης 200 ετών από την επανάσταση του 1821 θα μπορούσε να αποτελέσει μία ευκαιρία απολογισμού του παρελθόντος, κριτικής του παρόντος και έμπνευσης του μέλλλοντος για τους Έλληνες. Αλλά  αυτό δεν μπορεί να το πράξει η επιτροπή 2021. 
      

Σχόλια

  1. Το κείμενο του εκλεκτού φίλου Χρήστου Λυμπέρη είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και εκτός της κοινοποίησής του θα πρέπει να κρατηθεί για περαιτέρω δημοσίευση και ευρύτερη αξιοποίηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με τιμά ιδιαιτέρως το γεγονός ότι η Μαρία Δελιβάνη , πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακαδονίας, διαπρεπής επιστήμων και ενεργή πολίτης εκφράζεται τόσο θερμά για το κείμενό μου. Σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ κείμενο, μεστό, περιεκτικό, ουσιαστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΣΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΕΑΔΟΥ

Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτειακή οργάνωση και τα Συντάγματα ...

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2023