ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

    Το άρθρο 110 του Συντάγματος καταλείπει την πρωτοβουλία αναθεώρησής του αποκλειστικά στην Βουλή.

    Από το έτος 2013, όταν κατέστη νομικά δυνατή νέα αναθεώρηση του ισχύοντος Συντάγματος (η παρ. 6 άρ.110 Σ ορίζει ότι δεν επιτρέπεται αναθεώρηση του Συντάγματος πριν περάσει πενταετία από την περάτωση της προηγούμενης) τα πολιτικά κόμματα εμπαίζουν τους πολίτες ότι δήθεν προτεραιότητά τους αποτελεί η αναθεώρηση των άθλιων συνταγματικών διατάξεων περί ευθύνης υπουργών , ασυλίας και προνομίων βουλευτών, επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση,  και πλήρους ασυδοσίας όσον αφορά τα οικονομικά των κομμάτων και όσους ασκούν δημόσια εξουσία και διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα. 

  Αλλά βεβαίως δεν έχουν κανένα λόγο να αναθεωρήσουν τις πιο συμφέρουσες για το πολιτικό σύστημα διατάξεις του Συντάγματος. Έτσι, όλες οι δήθεν προτάσεις τους παρεμένουν στις στήλες των εφημερίδων και των ιστοσελίδων και ουδέποτε καταλήγουν στην Βουλή, ώστε να συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός των 50 βουλευτών που απαιτείται για να κατατεθεί πρόταση περί αναθεώρησης του Συντάγματος. 

   Το άρ. 110 προβλέπει ότι "η ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος διαπιστώνεται με απόφαση της Βουλής που λαμβάνεται ύστερα από πρόταση πενήντα τουλάχιστον βουλευτών, με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της σε δύο ψηφοφορίες που απέχουν μεταξύ του έναν τουλάχιστον μήνα. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν."  

    " Αφού η αναθεώρηση αποφασιστεί από τη Βουλή , η επόμενη Βουλή , κατά την πρώτη σύνοδό της , αποφασίζει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις" (άρ. 110 παρ.2 και 3). Με απλά λόγια, αρχικώς η βουλή αποφασίζει με πλειοψηφία 180 βουλευτών ποιες διατάξεις θα αναθεωρηθούν, στην συνέχεια, γίνονται εκλογές και μετά τις εκλογές η βουλή που θα προκύψει αναθεωρεί το Σύνταγμα με πλειοψηφία 151 βουλευτών, ήτοι σύμφωνα με τις επιθυμίες της εκάστοτε κυβέρνησης! 

     Μπορεί όμως να στηθεί και αλλιώς η οπερέτα: Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρ. 110 τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν και αντίστροφα, έτσι ώστε, εάν η πρόταση αναθεώρησης έλαβε πλειοψηφία 151 και όχι 180 βουλευτών στην πρώτη βουλή, τότε η επόμενη Βουλή μπορεί να αναθεωρήσει το Σύνταγμα με πλειοψηφία 180 βουλευτών. Τέτοιου είδους αναθεώρηση υπήρξε η αναθεώρηση του 2008,  κατά την οποία τα κόμματα δεν συναίνεσαν σε καμία σοβαρή τροποποίηση και ευτέλισαν την διαδικασία αναθεωρώντας μόλις τέσσερα εντελώς επουσιώδη άρθρα του Συντάγματος. 

      Το άρ. 1 παρ. 3 του Συντάγματος διακηρύσσει μεγαλόσχημα ότι "όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό" . Αλλά μία πρόταση τελειώνει στην τελεία και η συγκεκριμένη διάταξη μέχρι την τελεία προσθέτει ότι οι εξουσίες ασκούνται "όπως ορίζει το Σύνταγμα."

   Πέρα από ανούσιες και πομπώδεις διατάξεις και πέραν των στοιχειωδών δικαιωμάτων του εκλέγειν και εκλέγεσθει στις βουλευτικές εκλογές, το Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει κανένα πολιτικό δικαίωμα στους πολίτες και αφήνει τον λαό μακριά από την διαχείριση και τον έλεγχο της εξουσίας.

     Όσο οι Έλληνες πολίτες θα είναι πολίτες  δεύτερης κατηγορίας και  δεν θα έχουν λόγο (οπως οι πολίτες άλλων χωρών) ούτε για την θέσπιση του Συντάγματός τους, τόσο τα πολιτικά κόμματα και το πολιτικό σύστημα θα τους εμπαίζουν με θράσος και χωρίς ενδοιασμούς.