Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ

   Με την συνταγματική αναθεώρηση του 2001 προστέθηκε το άρ. 101Α υπό τον τίτλο "ανεξάρτητες αρχές".Στην παρ. 2 του εν λόγω άρθρου ορίζεται ότι η επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν τις ανεξάρτητες αρχές "γίνεται με απόφαση της διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με την αυξημένη πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων των μελών της." Επιπλέον, αναθεωρήθηκε και το άρ. 15 και δη η παρ. 2, όπου ορίστηκε μεταξύ άλλων ότι "η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων  υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει" ενώ αμέσως κατωτέρω προβλέπεται ότι ο άμεσος έλεγχος του κράτους στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση "λαμβάνει και την μορφή καθεστώτος προηγούμενης άδειας".

   Οι εμπνευστές της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001 διακήρυτταν ότι με τις παραπάνω διατάξεις ενίσχυαν το κράτος δικαίου κατά της διαπλοκής. Στην πραγματικότητα όμως έπραξαν ακριβώς το αντίθετο, αφού η απαίτηση πλειοψηφίας 4\5 για την συγκρότηση των ανεξάρτητων αρχών ουσιαστικά κατέστησε περίπου αδύνατη την συγκρότησή τους καθώς τα πολιτικά κόμματα δολίως την απέτρεπαν. Έτσι,αφού δεν μπορούσαν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, παρέλυσε κάθε δυνατότητα ελέγχου . Ειδικά στο πεδίο της τηλεόρασης, η απουσία νόμιμα συγκροτηθέντος Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης διευκόλυνε απολύτως την ανομία και την διαπλοκή. 

     Το καθεστώς ανομίας και διαπλοκής στην ιδιωτική τηλεόραση προϋπήρχε βεβαίως της αναθεώρησης του 2001, καθότι επικράτησε από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της το 1989, ενώ εννέα έτη αργότερα το άρ. 17 του νόμου. 2644/1998 θεώρησε νομίμως λειτουργούντες (μέχρι την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με την οποία υποτίθεται ότι θα χορηγούντο άδειες λειτουργίας ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών) τους τηλεοπτικούς σταθμούς που λειτουργούσαν κατά την έναρξη ισχύος του και είχαν υποβάλει εμπροθέσμως αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού. Αλλά ο διαγωνισμός τον οποίο δήθεν ανέμενε ο ν. 2644/1998 ουδέποτε διενεργήθηκε και τα κανάλια συνέχισαν να λειτουργούν.   Μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2001 κατά την οποία, όπως προαναφέρθηκε, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης απέκτησε την αποφασιστική αρμοδιότητα εκδόσεως των προκηρύξεων των διαδικασιών αδειοδοτήσεως ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, θεσπίσθηκε ο ν. 3051/2002 σύμφωνα με το άρ. 19 του οποίου , αφού καταργήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπονταν από την προϊσχύσασα νομοθεσία (η οποία δεν είχε εφαρμοσθεί ποτέ) ορίστηκε και πάλι κατά τον προσφιλή τρόπο ότι   "Οι τηλεοπτικοί σταθμοί περιφερειακής και τοπικής εμβέλειας οι οποίοι, κατά την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου, θεωρούνται ως νομίμως λειτουργούντες σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 1 του Ν. 2644/1998, εξακολουθούν να θεωρούνται ως νομίμως λειτουργούντες μέχρι την πρώτη εφαρμογή του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν. 2328/1995 με την έκδοση αδειών λειτουργίας για την αντίστοιχη γεωγραφική περιοχή." Επακολούθησε μεν η έκδοση του π.δ. 234/2003 «Όροι και προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών ελεύθερης λήψης» καθώς και προκηρύξεις του Ε.Σ.Ρ. για την χορήγηση αδειών ιδρύσεως και λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής, περιφερειακής και τοπικής εμβέλειας. Αλλά τότε ήλθε το Συμβούλιο της Επικρατείας και με τις αποφάσεις 2502\2005, 2504\2005 και 2508/.2005 ακύρωσε διατάξεις του εν λόγω διατάγματος και των προκηρύξεων με αποτέλεσμα να παύσει στο ξεκίνημά της κάθε διαδικασία αδειοδότησης. Το 2006 θεσπίσθηκε ο ν. 3444/2006,  το άρθρο 15 παρ. 7 περ. β του οποίου όρισε ότι «Οι προκηρύξεις για τη χορήγηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών θα εκδοθούν μέχρι τις 30.6.2006». Εν συνεχεία, με το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 3548/2007  παρετάθη η ως άνω προθεσμία μέχρι την 30.6.2007. Επακολούθησε η δημοσίευση του ν. 3592/2007 «Συγκέντρωση και αδειοδότηση επιχειρήσεων Μέσων Ενημέρωσης…» ο οποίος όρισε ότι «Ως [νομίμως] λειτουργούντες τηλεοπτικοί περιφερειακοί σταθμοί νοούνται εκείνοι που θεωρείται ότι λειτουργούν νομίμως, σύμφωνα. . .» με τις παρατεθείσες διατάξεις των ν. 2644/1998, 3051/2002 και 3444/2006 (άρθρο 5 παρ. 7) και ότι η ίδια ως άνω προθεσμία κινήσεως της διαδικασίας αδειοδοτήσεως «παρατείνεται . . . μέχρι την 31.10.2007» (άρθρο 20 παρ. 5). Με το άρ. δεύτερο ν. 3640\2008 η εν λόγω η θλιβερή παράταση της προθεσμίας ορίστηκε  μέχρι την 31.10.2008 και συνεχίστηκε, μέχρι την 30.6.2009 με το άρθρο 9 του ν. 3723/2008 , μέχρι την 31.12.2009 με το άρθρο 37 του ν. 3775/2009  και μέχρι την 31.12.2010 με το άρθρο 29 παρ. 4 του ν. 3838/2010 και μέχρι την 31.12.2011 με το άρθρο 49 παρ. 8 του ν. 3905/2010 .

   Το 2012 το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την υπ' αρ. 238/2012 απόφασή του, έκρινε οι κυρώσεις που είχε τολμήσει να επιβάλει  σε τηλεοπτικό κανάλι ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης είναι άκυρες διότι το ΕΣΡ δεν είχε συγκροτηθεί νόμιμα δεδομένου ότι είχε προ πολλού λήξει η θητεία των μελών του και δεν είχε ακόμη συγκροτηθεί νέο ΕΣΡ. 

   Το 2013 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε με την υπ' αρ. 996/2013 απόφασή του ότι "η παράταση του καθεστώτος λειτουργίας των ίδιων τηλεοπτικών σταθμών επ' αόριστον, εφ' όσον καταργήθηκαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες χωρίς να προκηρυχθούν νέες και χωρίς να τάσσεται στη Διοίκηση εύλογη προθεσμία για τη χορήγηση αδειών, είναι αντίθετη με το Σύνταγμα. "

     Με την χθεσινή απόφασή του το ΣτΕ έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η ανάθεση της διαδικασίας χορήγησης αδειών λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών σε όργανο άλλο εκτός του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Αλλά  έχει προ πολλού λήξει η θητεία των μελών του και τα κόμματα δεν συμφωνούν στην συγκρότηση νέου ΕΣΡ . Συνεπώς, όπως έχει κρίνει το ΣτΕ με την προαναθερθείσα υπ' αρ. 238\2012 απόφασή του, Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης δεν υπάρχει .

    Εν τω μεταξύ τα κανάλια πανηγυρίζουν ότι με την χθεσινή απόφαση, η οποία έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά, τηρήθηκε το Σύνταγμα και η νομιμότητα, διότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν ελεύθερα χωρίς καμία απολύτως άδεια, μολονότι και αυτό έχει κριθεί αντισυνταγματικό με την υπ'αρ. 996\2013 απόφαση του ΣτΕ. 
      Είναι όλοι παράνομοι , αυθαίρετοι και διαπλεκόμενοι, επικαλούνται δικαίως το Σύνταγμα και το ευγνωμονούν  διότι τους επιτρέπει να ζουν στην χώρα της ευκαιρίας.