ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΣΤΕΙΑΣ
Όταν προ τριών ετών, στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, οι πολίτες προσέρχονταν να ψηφίσουν με βάση τις υποσχέσεις του Γιώργου Παπανδρέου για αυξήσεις μισθών και συντάξεων , αλλαγή του κράτους, διαφάνεια και ευμάρεια, ουδείς ανυποψίαστος φανταζόταν τι θα επακολουθούσε.
Αλλά η πραγματικότητα υπήρξε αμείλικτη. Πολύ γρήγορα οι υποσχέσεις αποδείχθηκαν απατηλά λόγια ανεύθυνων και ασυνείδητων ανθρώπων και η χώρα εισήλθε στον αστερισμό των μνημονίων. Το σύνθημα "λεφτά υπάρχουν" έδωσε τη θέση του στο σύνθημα "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" και έκτοτε οι τρεις κυβερνήσεις που ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας διακηρύττουν την βούληση να προβούν σε διαρθρωτικές αλλαγές για να σώσουν την χώρα.
Η χώρα είναι χρεοκοπημένη και κλινικά νεκρή , συντηρούμενη τεχνητά στην ζωή από τους δανειστές της.
Πέρασαν τρία χρόνια από τον Οκτώβριο του 2009 και η σημερινή είναι η 3η κυβέρνηση επίδοξων σωτήρων.
Επί τρία ολόκληρα έτη , όλοι αυτοί οι σωτήρες:
Δεν έκαναν τίποτε απολύτως για την καταπολέμηση της διαφθοράς που ήταν βασική αιτία της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος και της χρεοκοπίας.
Δεν αξιοποίησαν ούτε κατ' ελάχιστο την δημόσια περιουσία. Το κράτος δεν γνωρίζει την ακίνητη περιουσία του, μισθώνει ακίνητα ιδιωτών αντί να χρησιμοποιεί τα δικά του, αφήνει την περιουσία του ανεκμετάλλευτη , έρμαιο των καταπατητών και των καιροσκόπων.
Δεν αξιοποίησαν ούτε στο ελάχιστο τον πλούσιο ορυκτό πλούτο της χώρας.
Δεν κατήργησαν ούτε έναν από τους πολλούς άχρηστους δημόσιους οργανισμούς που υπάρχουν για να προσλαμβάνουν και να αμείβουν παχυλά τους κρατικοδίαιτους του πολιτικού συστήματος.
Δεν τιμώρησαν ούτε έναν από τους καταχραστές του δημοσίου, που διέλυσαν την χώρα. Ουδείς λογοδότησε ενώπιον της δικαιοσύνης. Απεναντίας, συντελείται πρωτοφανής και απροσχημάτιστη συγκάλυψη σκανδάλων.
Δεν εμφάνισαν ούτε ένα σοβαρό σχέδιο αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (φυσικό περιβάλλον, μνημεία πολιτισμού, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, παραγωγή γεωργικών προϊόντων με ονομασία προέλευσης).
Δεν περιέκοψαν κανένα σχεδόν από τα προνόμια των βουλευτών, των μελών των κυβερνήσεων και της κουστωδίας τους.
Αποφεύγουν με κάθε τρόπο ακόμη και την συζήτηση για την αλλαγή του ελεεινού πολιτικού συστήματος, ήτοι για την ανάγκη ριζικής συνταγματικής αλλαγής, η οποία θα έπρεπε να είναι το βασικό αντικείμενο δημοσίου διαλόγου μίας χώρας η οποία οδηγήθηκε στην κατάρρευση και στην υποδούλωση έναντι των δανειστών της.
Επί τρία ολόκληρα έτη οι σωτήρες της χώρας δεν έκαναν τίποτε από τα παραπάνω. Έκαναν και κάνουν όμως ένα πράγμα συνεχώς: Καταληστεύουν την περιουσία των πολιτών όπως η βδέλλες, τα υδρόβια σκουλήκια που μας πίνουν το αίμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου